Λεκάνιο

(Saissetia oleae )

   Είδος πολυφάγο και βλα­βερό σε πολλά φυτά, μεταξύ των οποίων η ελιά και τα εσπεριδοειδή.

   Αναγνωρίζεται εύκολα από το κα­στανομαυριδερό χρώμα των ενήλι­κων θηλυκών του και από το τυπικό σκάλισμα που διακρίνεται στη ράχη του. Στο δικό μας περι­βάλλον έχει συνήθως μια μόνο γε­νεά το χρόνο, ξεχειμωνιάζοντας κυρίως στο στάδιο προνύμφης 2ης και 3ης ηλικίας. Τα ενήλικα θηλυκά παρουσιάζονται κανονικά τον Απρί­λιο και από τα αυγά τους βγαίνουν, ανάμεσα Μαιου και Ιουλίου, οι νε­αρές προνύμφες που μετακινούνται στα φύλλα.


   Η καταπολέμηση μπορεί να γίνει προχωρημένο καλοκαίρι, όταν τε­λειώσει η εκκόλαψη όλων των αυ­γών και παρουσία προνυμφών 1ης και 2ης ηλικίας. 'Αλλη κατάλληλη περίοδος για εκτέλεση καταπολέ­μησής τους είναι η χειμερινή.

   Ο προσδιορισμός του κατάλλη­λου χρόνου επέμβασης μπορεί να γίνει ως εξής: κόβονται 4 κλαδάκια των 10 εκ. κατά δέντρο από το 10% του συνόλου των δέντρων και με­τριούνται όλες οι μορφές του εντό­μου που βρίσκονται και στις δύο επιφάνειες των φύλλων και επί των κλαδιών. Τα δεδομένα αυτά θα συ­σχετισθούν προς τη μονάδα επιφά­νειας για τα φύλλα και προς τη μο­νάδα μήκους για τα κλαδιά.

    Για να αποφασισθεί η καλοκαιρινή επέμ­βαση λαμβάνεται σαν όριο η πα­ρουσία ενός θηλυκού ενήλικου ανά 10 εκ. κλαδιού ή 2 - 5 προνυμφών κατά φύλλο. Για το χειμερινό ψεκα­σμό το όριο αυτό πέφτει στις 1 - 2 προνύμφες κατά φύλλο. Μεταξύ των συνιοτώμενων φαρμάκων, θυ­μίζουμε τους ορυκτελαιοπολτούς (Θερινούς πάντοτε), μόνους ή εν­ισχυμένους με οργανοφωσφορικά (Μαλαθείο, Παραθείο, Ουλτρασίντ, Ντούρσμπαν κλπ.).

    Μπορούν ακόμη να χρησιμοποιηθούν μόνο οργανο­φωσφορικά (ιδίως τα δύο τελευ­ταία), προπαντός επί δέντρων ευαί­σθητων στα ορυκτέλαια και στη θε­ρινή περίοδο. Δεν συνίστάται η χρήση καρβαμιδικών, τόσο για την ακαρεοευνόίκή δράση τους, όσο και για τις αρνητικές επιπτώσεις τους επί της ωφέλιμης εντομοπανί­δας.