Λεκάνιο
-
Γονική Κατηγορία: Εχθροί - Ασθένειες
-
in Ξυνόδεντρα
(Saissetia oleae )
Είδος πολυφάγο και βλαβερό σε πολλά φυτά, μεταξύ των οποίων η ελιά και τα εσπεριδοειδή.
Αναγνωρίζεται εύκολα από το καστανομαυριδερό χρώμα των ενήλικων θηλυκών του και από το τυπικό σκάλισμα που διακρίνεται στη ράχη του. Στο δικό μας περιβάλλον έχει συνήθως μια μόνο γενεά το χρόνο, ξεχειμωνιάζοντας κυρίως στο στάδιο προνύμφης 2ης και 3ης ηλικίας. Τα ενήλικα θηλυκά παρουσιάζονται κανονικά τον Απρίλιο και από τα αυγά τους βγαίνουν, ανάμεσα Μαιου και Ιουλίου, οι νεαρές προνύμφες που μετακινούνται στα φύλλα.
Η καταπολέμηση μπορεί να γίνει προχωρημένο καλοκαίρι, όταν τελειώσει η εκκόλαψη όλων των αυγών και παρουσία προνυμφών 1ης και 2ης ηλικίας. 'Αλλη κατάλληλη περίοδος για εκτέλεση καταπολέμησής τους είναι η χειμερινή.
Ο προσδιορισμός του κατάλληλου χρόνου επέμβασης μπορεί να γίνει ως εξής: κόβονται 4 κλαδάκια των 10 εκ. κατά δέντρο από το 10% του συνόλου των δέντρων και μετριούνται όλες οι μορφές του εντόμου που βρίσκονται και στις δύο επιφάνειες των φύλλων και επί των κλαδιών. Τα δεδομένα αυτά θα συσχετισθούν προς τη μονάδα επιφάνειας για τα φύλλα και προς τη μονάδα μήκους για τα κλαδιά.
Για να αποφασισθεί η καλοκαιρινή επέμβαση λαμβάνεται σαν όριο η παρουσία ενός θηλυκού ενήλικου ανά 10 εκ. κλαδιού ή 2 - 5 προνυμφών κατά φύλλο. Για το χειμερινό ψεκασμό το όριο αυτό πέφτει στις 1 - 2 προνύμφες κατά φύλλο. Μεταξύ των συνιοτώμενων φαρμάκων, θυμίζουμε τους ορυκτελαιοπολτούς (Θερινούς πάντοτε), μόνους ή ενισχυμένους με οργανοφωσφορικά (Μαλαθείο, Παραθείο, Ουλτρασίντ, Ντούρσμπαν κλπ.).
Μπορούν ακόμη να χρησιμοποιηθούν μόνο οργανοφωσφορικά (ιδίως τα δύο τελευταία), προπαντός επί δέντρων ευαίσθητων στα ορυκτέλαια και στη θερινή περίοδο. Δεν συνίστάται η χρήση καρβαμιδικών, τόσο για την ακαρεοευνόίκή δράση τους, όσο και για τις αρνητικές επιπτώσεις τους επί της ωφέλιμης εντομοπανίδας.