(Palpita unionalis Hb.)
Τα ακμαία αυτού του λεπιδοπτέρου απαντώνται στον ελαιώνα σχεδόν ολόκληρη την βλαστική περίοδο, κυρίως στη διάρκεια του Ιουνίου και του Σεπτεμβρίου , Οκτωβρίου. Η διαχείμαση πραγματοποιείται με τη μορφή της προνύμφης και τα πρώτα ακμαία εμφανίζονται την άνοιξη. Η μικρή προνύμφη που εξέρχεται
από το αβγό, που είναι τοποθετημένο στα φύλλα ή σε άλλα όργανα του φυτού, κατευθύνεται προς την κορυφή του βλαστού όπου σχηματίζει ένα καταφύγιο (φωλιά) με μετάξινα νήματα ανάμεσα στα φύλλα, εντός του οποίου ροκανίζει το μεσόφυλλο του ελάσματος αφήνοντας ανέπαφη την επιδερμίδα τής πάνω επιφάνειας του φύλλου.
Στην περίπτωση που οι προσβολές αφορούν τα πολύ μικρά φύλλα, αυτά τα κατατρώγει ολοκληρωτικά. Τα τελευταία προνυμφικά στάδια του εντόμου μπορούν να τραφούν από ολόκληρο το φύλλο ακόμη και τη κεντρική νεύρωσή του ενώ στις χρονιές με υψηλό ποσοστό ατόμων τρέφονται ακόμη και από τους νεαρούς καρπούς που βρίσκονται στη φάση ανάπτυξης (διόγκωσης). Η χρυσαλλίδωση πραγματοποιείται συνήθως εντός των μεταξένιων καταφυγίων (φωλιών), που η προνύμφη κατασκευάζει ανάμεσα στα φύλλα ή σε άλλους προστατευμένους χώρους. Οι γενιές είναι συνήθως δυο το χρόνο, αλλά τα βιολογικά στάδια του εντόμου επικαλύπτονται μεταξύ τους, γι' αυτό μπορούμε να βρούμε 
ταυτόχρονα προνύμφες διαφορετικής ηλικίας, εκτός από τις χρυσαλλίδες και τα ακμαία.
Οι ζημιές συνίστανται κυρίως σε βάρος των νεαρών βλαστών, οι οποίοι ροκανίζονται ολοσχερώς, γι’ αυτό το λόγο το κορυφαίο τμήμα σταματά την ανάπτυξή του και η βλάστηση προσλαμβάνει μια ακατάστατη και θαμνώδη μορφή θέτοντας σε κίνδυνο την παραγωγή της επόμενης χρονιάς. Οι σοβαρότερες ζημιές παρατηρούνται κυρίως στους νεοσύστατους ελαιώνες και στα εμβόλια, αν και μπορούν επίσης να εντοπιστούν μεγάλα φυτά με υψηλά ποσοστά προσβλημένων βλαστών. Οι ζημιές στους καρπούς δεν είναι πάντα συχνές και γι' αυτό αυτοί επηρεάζονται λιγότερο.
Καταπολέμηση
Οι προσβολές του Palmita unionalis δεν είναι έντονες σε όλες τις ελαιοπαραγωγικές περιοχές, ωστόσο, η επιμελημένη παρακολούθηση των ακμαίων και των προνυμφών αποτελεί ένα στρατηγικό σχέδιο για τον προγραμματισμό της καταπολέμησης του εντόμου. Αξιολογούνται στις διάφορες περιοχές οι εποχές της μεγαλύτερης δράσης των προνυμφών για να πραγματοποιηθούν στη συνέχεια οι επεμβάσεις κατά των νεαρών μορφών. Οι προνύμφες ζουν κυρίως εκτός των βλαστικών οργάνων, γι' αυτό είναι πολύ εύκολο να καταπιούν τα σπόρια του Bacillus thuringiensis var. kurtaki ή aizawai και συνεπώς μπορούμε να πετύχουμε την αποτελεσματική αντιμετώπιση των προσβολών.
Όταν η μαργαρόνια αποτελεί πρόβλημα συστήνονται ψεκασμοί με Lebaycid, Gusathion Α40, Gusathion Μ25, εναντίον των νεαρών προνυμφών. Στις περιοχές των έντονων προσβολών απαιτούνται 1-2 ψεκασμοί στη διάρκεια του φθινοπώρου. Απαιτείται επίκαιρη επέμβαση σύμφωνα με τις παρατηρήσεις των Γεωργ. Προειδοποιήσεων ως προς το επίπεδο τον πληθυσμού και την καμπύλη πτήσεως των ακμαίων ιδιαίτερα της 1ης γενεάς.
