Το Γκρεϊπ-φρούτ

   Το γκρέιπ-φρουτ είναι οπωροφόρο δέντρο της τάξης των σαπινδωδών, του γένους κίτρον και της οικογένειας των ρυτοειδών (εσπεριδοειδών), αγγειόσπερμο δικότυλο φυτό και καλλιεργείται για τον ομώνυμο καρπό του.

    Η καταγωγή του είναι από τη Τζαμάικα ενώ καλλιέργειες υπήρχαν στα νησιά Μπαρμπάντος το 1750.

   Το ύψος του δέντρου φτάνει τα 5 μέτρα, έχει πυκνό φύλλωμα που αποτελείται από σκούρα πράσινα ή γυαλιστερά φύλλα. Στους άξονες των φύλλων φύονται μεγάλα άσπρα άνθη , κατά τη περίοδο ανθοφορίας του δέντρου. Τα πέταλα των ανθών μοιάζουν με της πορτοκαλιάς αλλά είναι μεγαλύτερα. Ο καρπός είναι κίτρινου χρώματος όταν ωριμάσει και στο μέγεθος είναι μεγαλύτερος από αυτό του πορτοκαλιού. Πάντως το μέγεθος του ποικίλει ανάλογα με το είδος και τις συνθήκες καλλιέργειας. Η σάρκα του έχει κίτρινο ροζ ή κόκκινο χρώμα ανάλογα με την ποικιλία είναι μαλακή και χυμώδης και η γεύση της είναι γλυκόξινη. Η φλούδα είναι λεία και η γεύση της είναι έντονα πικρή.

   Τα εδάφη που καλλιεργείται το γκρέιπ-φρουτ, ώστε να παράγει καλής ποιότητας καρπούς, πρέπει να είναι αμμώδη και σχετικά γόνιμα . Η λίπανση με διάφορα λιπάσματα ή κοπριά θεωρείται απαραίτητη. Τα δέντρα αποδίδουν εμπορικά εκμεταλλεύσιμους καρπούς κατά το 3-5ο χρόνο μετά από τη φύτευση τους. Κάθε ενήλικο δέντρο έχει μεγάλη παραγωγικότητα που μπορεί να φτάσει και τα 650 κιλά καρπού ανά δέντρο.

   Το γκρέιπ-φρουτ έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C , και είναι 3ο μετά το πορτοκάλι και το λεμόνι. Τρώγεται σκέτο σαν φρούτο αν και περισσότερο καταναλώνεται σε χυμούς και συνήθως με την προσθήκη και άλλων φρούτων. Είναι πολύ καλό στη μείωση της χοληστερίνης και στο κάψιμο του περιττού λίπους γι αυτό και χορηγείται σε πολλές δίαιτες.

   Η κυριότερη ποικιλία είναι η κίτρινη άσπερμη Μαρς Σίντλες. Άλλες ποικιλίες είναι η Πινκ Μαρς με τη ροζ σάρκα, η πολύσπερμη Φόστερ και η άσπερμη ποικιλία Τόμπσον. Οι Η.Π.Α έχουν τη μεγαλύτερη παραγωγή γκρέιπ-φρουτ στον κόσμο , ακολουθούν η Κούβα , η Νότια Αφρική και το Ισραήλ.