(Empoasca ή Asymmetrasca decedens --Paoli)

   Εί­ναι μικρό τετιγοειδές (τζιτζίκι) ανοι­χτού πράσινου χρώματος, που ζει σε διάφορους ξενιστές, με πολυά­ριθμες γενεές το χρόνο.

    Το φθινό­πωρο, τα ενήλικα τζιτζικάκια μετα­φέρονται επί των εσπεριδοειδών, όπου παραμένουν μέχρι την επό­μενη άνοιξη, κεντώντας τους καρ­πούς και τρεφόμενα από τους χυ­μούς του επικάρπιου. Μεταξύ των προσβαλλόμενων ειδών πρέπει να θυμίσουμε την πορτοκαλιά, τη μαν­ταρινιά και την κλημεντίνη. Απαλ­λαγμένη, αντίθετα, από την προσ­βολή του είναι η λεμονιά. Τα κεντή­ματα (νύγματα) διατροφής που γί­νονται στους καρπούς, προκαλούν μια αλλοίωση του επικάρπιου, γνωστή σαν “κίτρινη κηλίδωση” ή “ελαιοκυτάρωση”.

    Πρόκειται για κί­τρινες μικρές επιφάνειες γύρω από τα σημεία εισαγωγής του ρύγχους των εντόμων στη φλούδα, που φα­νερώνονται καθαρά στον ακόμη άγουρο καρπό, αλλά και που παρα­μένουν και μετά την αλλαγή χρωμα­τισμού. Τα κεντήματα αυτά της Em­poasca δεν επιφέρουν καμιά αλ­λοίωση εσωτερικά στην ποιότητα των καρπών, όμως η αισθητική ζη­μιά προκαλεί την εμπορική υποτί­μησή τους.


   Οι επεμβάσεις καταπολέμησης αυτού του εντόμου πρέπει να είναι τύπου προληπτικού, εκτελούμενες μεταξύ των μέσων του Σεπτεμβρίου και των αρχών του Οκτωβρίου, δη­λαδή όταν το έντομο μετατοπίζεται προς τις εσπεριδοκαλλιεργούμενες ζώνες και πριν ακόμη διαπιστωθούν οι μαζικές ζημιές που προκαλεί.

    Σε αυτή την περίοδο η οπτική ανάλυση ενός δείγματος καρπών μπορεί να αποτελεί( έγκυρο βοήθημα. Με πα­ρουσία ποσοστού 1 - 2°/ο προσβε­βλημένων καρπών θα μπορεί να εφαρμόζεται μια χημική επέμβαση κατά προτίμηση με οργανοφωσφο­ρικά, όπως φενιτροθίον (Σουμιφέν), φορμοθίον (Ανθιο), Ντιμεθοέιτ (Ρογκόρ), ή φωσφοροχλωριωμένα, όπως εντοσουλφάν (θειοντάν) κλπ., στις συνιστώμενες δόσεις από τους κατασκευαστές τους.