Οι αρρώστιες αυτές προκαλούνται από μερικά είδη Phytophthora μεταξύ των οποίων τα Ρ. citrophthοra και Ρ. parasitica - που προσβάλλουν το βασικά τμήμα του κορμού και τις ρίζες.Η αρρώστια αυτή προξενεί
την καταστροφή της φλούδας του κορμού στη ζώνη
του λαιμού και των ριζών. Μετά από δυνατές βροχές ή ποτίσματα τεχνητής βροχής, μπορεί να προσβληθούν και τα κλαδιά ή και ου καρποί.
Η μόλυνση στο λαιμό εκδηλώνεται με σχηματισμό γόμας (κόλλας) πάνω στη φλούδα, που διαχέεται και μέσα στο ξύλο και στο κάμβιο. Στα προχωρημένα στάδια ακολουθεί ξήρανση και σκάσιμο της φλούδας και καταστροφή του όλου δέντρου. Τα φύλλα, στις βαρύτερες περιπτώσεις, παρουσιάζουν νευρώσεις κιτρινισμένες και οι καρποί είναι λιγότερου και μικρότεροι. Στις κεντρικές ρίζες παρατηρούνται επιμήκεις σχισμές στη φλούδα, ενώ οι τριχοειδείς είναι λιγότερες και παρουσιάζουν επιδερμική ελασματοποίηση του κυλίνδρου.
Ανθεκτικά είδη είναι, εκτός από τη νεραντζιά, το Citrus macrophylla καθώς και μερικές επιλογές του Poncirus και των υβριδίων του.
Παρά τη χρήση της νεραντζιάς (σαν υποκείμενου) στις φυτείες μας, υπάρχουν πολυάριθμες μολύνσεις οφειλόμενες ασφαλώς στο υψηλό φορτίο μολύσματος των εδαφών και στις αλλαγές καλλιεργητικής τεχνικής (εσφαλμένη χρησιμοποίηση των νέων αρδευτικών εγκαταστάσεων που ευνοούν το κατάβρεγμα του κορμού, χαμηλός εμβολιασμός, περιορισμένο κλάδευμα, συσσώρευση χώματος γύρω στο λαιμό κλπ). Βαρείές ζημιές παρατηρούνται σε παλιές φυτείες, με διατάξεις σε πολύ μικρές αποστάσεις, στα πολύ βαρείά και υγρά εδάφη.
Ο έλεγχος αυτής της αρρώστιας είναι δυνατός με την εφαρμογή προληπτικών μέτρων, όπώς:
- χρησιμοποίηση ανθεκτικών υποκείμενων,
- εμβολιασμοί όχι εξαιρετικά χαμηλά,
- οχι πολύ βαθιά φύτευση στην οριστική θέση,
- κλαδεύματα που διευκολύνουν μια καλή κυκλοφορία του αέρα,
- εξισορροπημένα ποτίσματα,
- μέτρα για αποφυγή στάσιμων νερών,
-λιπάνσεις ισορροπημένες,
- απομάκρυνση του συσσωρευμένου στη βάση του κορμού χώματος.
Χημική καταπολέμηση γίνεται με επαλείψεις (με πινέλο) του κορμού με μυκητοκτόνα με βάση το κάπταν ή το καπταφoλ, με ψεκασμούς στο φύλλωμα με αιθυλ-φωσφορώδες αργίλιο (Αλιέτ) ή με ενσωμάτωση στο έδαφος μεταλαξύλ (Ριντομίλ). Σε περιπτώσεις βαρείάς προσβολής συνίστάται αφαίρεση της άρρωστης φλούδας μέχρι των υγιών ιστών ή, αν πρόκειται περί ριζών, έκθεσή τους στον ήλιο. Οι δημιουργούμενες πληγές (μετά από το κλάδευμα) απολυμαίνονται με τα παραπάνω μυκητοκτόνα και μόλις σχηματισθεί επουλωτικός κάλος επιχρίονται με ειδικές κόλλες (όπως των εγκεντρισμών). Τα δέντρα που κινδυνεύουν από βαρείά προσβολή θα πρέπει να ξεριζώνονται. Και πριν από το ξαναφύτεμα, ο λάκκος να απολυμαίνεται με μεθάμ - σόντιουμ (Βαπάμ) ή βρωμιούχο μεθύλιο. Επί πλέον θάναι καλό να διαποτιστεί τριγύρω το νεοφύτευτο δενδρύλλιο με αιώρημα μεταλαξύλ (Ριντομίλ).